-1. تربيت 

در لغت واژه ي «تربيت»، که از ماده ي ربو گرفته شده به معناي رشد و نمو کردن و افزوده شدن و برکشيدن آمده است. (2) به طور کلي، از ديدگاه نگارندگان اين سطور، تربيت امري متناظر بر اهدافي از پيش تعيين شده است و مجموعه فعاليت هايي را شامل مي شود که با طرح و برنامه و خط مشي هايي معين، محتوايي که مطلوب و متناسب با حال و وضع متربي باشد و آثار مطلوبي بر رفتار، کردار، اخلاق، شناخت و نگرش وي پديد آورد، از طرف افرادي که مربي ناميده مي شوند، به صورت رسمي، يا غير رسمي ارائه مي شود. 
بنا به تعريف پيش گفته، آنچه از سيره ي تربيتي پيامبر اعظم مستفاد مي شود، نقش تربيتي عام و خاص حضرت است؛ بدين معنا که کليه ي رفتارهاي پيامبر اکرم به دليل الگو بودن براي عموم مردم مسلمان، کارکردي آموزشي و تربيتي داشته، از لحاظ اخلاقي، اجتماعي، سياسي، اقتصادي و معيشتي و حتي نظامي الهام بخش رفتار عموم مردم بوده است. در اين تعبير، سيره ي نبي گرامي حالت يا نقش تربيتي عام داشته است و دارد. اما منظور از جنبه هاي خاص تربيتي، آن بخش از سيره ي رسول اکرم (ص) مورد نظر است که اختصاصاً براي تربيت و تغيير در رفتار و اخلاق و نگرش افراد در وضعيت ويژه ي تربيتي تعريف شده است. 

3-1. تربيت کودک 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: